17 listopada 2021 roku
17 listopada 2021 roku po zwiedzeniu Rawicza oraz stacji kolejowej w Rydzynie dotarłem do Żmigrodu. Około południa zacząłem zwiedzać miasto. W samym centrum spędziłem około godzinę. Kupiłem przy okazji pocztówkę z tego miasta. Podczas zwiedzania miasta dostałem maila z informacją, że dostałem pracę jako copywriter i mogę pisać artykuły o miastach w Polsce dla pewnego portalu turystycznego. Po godzinie spędzonej w tym mieście pojechałem dalej do Bojanowa.
HISTORIA: Najstarsze źródła mówią o osadzie istniejącej w III okresie epoki brązu. Pierwsze wzmianki pojawiają się w bulli papieża Hadriana IV z 1155 roku. Obecne miasto zostało ulokowane przez Henryka III Białego w 1253 roku nad brzegami Baryczy. W latach 1294-1312 miasto było własnością księstwa głogowskiego, a następnie oleśnickiego. Po wygaśnięciu linii książąt oleśnickich w 1492 roku przeszło we władanie króla czeskiego Władysława Jagiellończyka, który dwa lata później sprzedał je z okolicznymi dobrami Zygmuntowi Kurzbachowi, powstał wówczas baronat żmigrodzki. W 1560 roku wzniesiono nowy zamek z wieżą, później modernizowany, który w czasie wojny trzydziestoletniej był kilkakrotnie oblegany. Od 1592 Żmigród należał do Schaffgotschów, od 1641 roku do Hatzfeldtów. W 1642 roku zamek został zdobyty przez wojska szwedzkie pod dowództwem gen. Lennarta Torstenssona. W 1813 roku w barokowym pałacu Hatzfeldtów doszło do spotkania króla Prus Fryderyka Wilhelma III z cesarzem Rosji Aleksandrem I, podczas którego podpisano protokół trachenberski. 23 stycznia 1945 roku sowiecki XI Korpus Pancerny 4 Armii Pancernej gen. Dmitrija Leluszenki zdobył Żmigród broniony przez garnizon niemiecki. Miasto zostało zniszczone z wyjątkiem zamku, który został podpalony już po zakończeniu walk. Miasto zostało przyłączone do Polski, zaś jego dotychczasowa ludność wysiedlona do Niemiec. W 1996 roku uruchomiono Tor doświadczalny Instytutu Kolejnictwa, na który wjeżdża się ze stacji Żmigród.
CO WARTO ZOBACZYĆ?
- Wieża Zamkowa
- Rynek
- Ruiny pałacu Hatzfeldtów
- Kościół pw. Świętej Trójcy
BIBLIOGRAFIA
- wikipedia.org