ZAWIERCIE

 

2 sierpnia 2019 roku

Zawiercie położone jest w środkowej części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej u źródeł Warty i Czarnej Przemszy.  W Zawierciu znajdują się zakłady przemysłu ciężkiego i odlewniczego oraz do niedawna przemysłu włókienniczego i szklarskiego. Zawiercie słynie jako „brama Jury”, jako że stanowi punkt wyjścia dla wielu szlaków turystycznych na centralną część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej.

 

Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istniała już w XV wieku. Nazwa Zawiercie pochodzi od wyrażenia przyimkowego za Wartą. Historia miejscowości o nazwie Zawiercie zaczyna się w XV wieku. Za panowania Bolesława V, księcia opolskiego, wymieniono osadę w dokumencie nadającym grunty i zezwolenie na zbudowanie karczmy oraz kuźnic Mikołajowi Czenarowi. Od XV do XIX wieku miejscowość miała wielu właścicieli. W 1795 roku po III rozbiorze Polski tereny obecnego Zawiercia weszły w skład pruskiej prowincji Nowy Śląsk. Po zwycięskim dla Polaków drugim powstaniu wielkopolskim, które odbyło się w 1806 roku, miejscowość w latach 1807–1815 znalazła się w granicach Księstwa Warszawskiego. W 1815 roku decyzją kongresu wiedeńskiego dokonano podziału Księstwa Warszawskiego i w latach 1815–1915 Zawiercie należało do Królestwa Polskiego znajdującego się w granicach Imperium Rosyjskiego. Na rozwój Zawiercia mocno wpłynęła biegnąca przez miejscowość Kolej Warszawsko-Wiedeńska oraz rozbudowana sieć dróg bitych. 1 grudnia 1847 roku przez Zawiercie po raz pierwszy przejechał pociąg. W ten sposób otwarto planowany ruch z Częstochowy do Ząbkowic linią jednotorową. Ruch kolejowy dwutorowy z Koluszek do Ząbkowic uruchomiono w 1881 roku. Spowodowało to rozwój ruchu pasażerskiego i towarowego oraz handlu i przemysłu. W latach 70. XIX wieku rodzina Reichów zbudowała w mieście pierwszy przemysłowy zakład – Fabrykę Szkła S.A. Reich i Spółka. Stacja i dworzec II klasy zostały uruchomione w 1890 roku, a w kwietniu 1914 roku został oddany do użytku obecny dworzec kolejowy. Prawa miejskie Zawiercie nabyło 1 lipca 1915 roku. Po I wojnie światowej Zawiercie znalazło się w granicach II Rzeczypospolitej. W 1939 roku Zawiercie włączone zostało do III Rzeszy i przemianowane w 1941 roku na Warthenau. Miasto zostało zajęte 20 stycznia 1945 roku przez jednostki 125 Dywizji Piechoty 21 Armii 1 Frontu Ukraińskiego Armii Czerwonej.

 

CO WARTO ZOBACZYĆ?

  • Neogotycka bazylika mniejsza pw. św. Apostołów Piotra i Pawła
  • Kościół św. Brata Alberta

 

BIBLIOGRAFIA

  • wikipedia.org

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *