11 grudnia 2020 roku
11 grudnia 2020 roku podczas pandemii pojechałem do Wielkopolski zwiedzić 3 miasta – Oborniki, Stęszew oraz Swarzędz. To ostatnie miasto zwiedzałem nocą, w zasadzie prawie nikogo nie było o tej porze w mieście. Miałem to miasto zwiedzić w 2018 roku, ale zabrakło mi czasu. Po zwiedzeniu Swarzędza pojechałem do Poznania, a potem do Gdańska, żeby przespać noc i z samego rana pojechałem do Słupska oraz do kolegi Damiana Artymiuka do Lęborka.
HISTORIA: Pierwsze wzmianki pisane pojawiły się w 1366 roku o wsi Swarancz lub Swanrancz należącej do rodziny Górków herbu Łodzia. Byli oni w jej posiadaniu do 1592 roku, kiedy to właścicielem został Mikołaj ze Srebrnej Góry koło Nakła. Następnie Swarzędz przeszedł w ręce rodziny Czarnkowskich herbu Nałęcz. W 1610 roku właścicielem Swarzędza został wojewoda inowrocławski i kaliski – Zygmunt Grudziński herbu Grzymała, by 28 sierpnia 1638 wystawić na zamku w Kórniku dokument lokacyjny na prawie magdeburskim, potwierdzony przez króla Władysława IV, nadając miastu nazwę Grzymałowo. W kolejnych latach nazwę tę wyparła dawna nazwa wsi Swarzędz. Kolejnymi właścicielami byli Adam Antoni Opaliński, później aż do 1792 roku rodzina Koźmińskich z Iwanowic, następnie poznański kupiec Jan Klug, około 1796 roku kasztelan Bojanowski, później Kasawdów, a od około 1830 roku właścicielem dóbr był rząd pruski. W 1988 roku Swarzędz został odznaczony przez Radę Państwa Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
CO WARTO ZOBACZYĆ?
- Kościół pw. św. Marcina
- Pałac
- Rynek
CZY WIESZ, ŻE…
- Swarzędz słynął z fabryki mebli.
BIBLIOGRAFIA
* pl.wikipedia.org