SŁUPCA

27 października 2021 roku

27 października 2021 roku około godziny 12 pojechałem z Nekli do Słupcy. Zasnąłem w pociągu i przegapiłem stację w Słupcy. Wysiadłem w Cieninie, ale szybko znalazł się pociąg powrotny i wysiadłem na prawidłowej stacji.  Akurat w mieście była cisza i panował spokój, to bez problemów zwiedziłem sobie miasto.  Około godziny 13:30 pojechałem dalej, tym razem autobusem do Zagórowa.

 

HISTORIA: Z lat 1176 i 1196 pochodzą pierwsze informacje o kościele parafialnym pod wezwaniem św. Wawrzyńca w księdze nadań Łaskiego.  15 listopada 1290 roku wyrażono zgodę księcia kaliskiego i poznańskiego Przemysła II na lokację miasta na prawie niemieckim – prawdopodobnie zasadźcą był mieszczanin pyzdrski Ubelin.  W 1296 roku ponownie lokowano miasto przez biskupa poznańskiego Jana Gerbicza, tym razem na prawie średzkim. Miasto otrzymało cały szereg nowych nadań i przywilejów. Słupcę zamieszkiwało około 1000 mieszkańców.  W latach 1655–1660 podczas wojny ze Szwecją kilkukrotne rabowano miasto. W 1793 roku podczas II rozbioru Polski Słupca została miastem pruskim.  W latach 1807–1815 Słupca była w granicach Księstwa Warszawskiego. W 1815 roku po kongresie wiedeńskim Słupca znalazła się w województwie kaliskim, pod panowaniem rosyjskim. W 1915 roku  pomiędzy Słupcą i Strzałkowem powstał olbrzymi obóz jeniecki. W 1922 roku wybudowano linię kolejową Kutno – Strzałkowo, i dało to  miastu bezpośrednie połączenia kolejowe z Poznaniem i Warszawą. W latach 1939–1941 z miasta wysiedlono większość Polaków do Generalnego Gubernatorstwa, a w zamian sprowadzono Niemców w ramach akcji kolonizacyjnej Heim ins Reich. 21 stycznia 1945 roku oddziały 20 brygady piechoty zmotoryzowanej gwardii 1 Armii Pancernej 1 Frontu Białoruskiego wkroczyły do miasta.

 

CO WARTO ZOBACZYĆ?

  • Mury miejskie
  • Założenie urbanistyczne
  • Kościół gotycki pod wezwaniem św. Wawrzyńca
  • Drewniany kościół pw. św. Leonarda
  • Park miejski

BIBLIOGRAFIA

  • wikipedia.org