17 listopada 2020 roku, 5 sierpnia 2023 roku
Rydzyna to miasto położone na Wysoczyźnie Leszczyńskiej, około 8 km od Leszna, przy drodze Poznań-Wrocław, nad Kopanicą. Pierwsze historyczne wzmianki o miejscowości pochodzą z 1403 roku, identyfikując Jana z Czerniny herbu Wierzbno, starostę wschowskiego i kościańskiego, kasztelana międzyrzeckiego jako fundatora i właściciela miasta, a także pierwszego zamku. Miasto otrzymało prawa magdeburskie w 1551 roku. Po wojnie trzydziestoletniej do Rydzyny napłynęło wielu uchodźców ze Śląska oraz Żydzi, którzy otrzymali w 1775 roku osobny przywilej. Podczas wojny północnej miasto było wielokrotnie plądrowane i podpalane, w 1710 roku zamek w Rydzynie okupowany był przez wojska saskie. Pomiędzy 1714 a 1718 rokiem prowadzono tu rokowania pomiędzy stronnikami Stanisława Leszczyńskiego a Sasami. August II Mocny podczas pobytu w Rydzynie przyjmował posłów tatarskich w 1714 roku, tureckich i rosyjskich w 1718 roku. Ostatni właściciel Rydzyny z rodu Leszczyńskich, Stanisław Leszczyński opuszczając ostatecznie Polskę w 1736 roku sprzedał swoje posiadłości ministrowi i protegowanemu Augusta II Mocnego, hrabiemu Aleksandrowi Józefowi Sułkowskiemu herbu Sulima, który objął Rydzynę w posiadanie w roku 1738. W 1793 roku miasto dostało się pod panowanie pruskie. W Rydzynie urodził się i wychowywał się adiutant Napoleona Bonaparte Józef Sułkowski, który zginął w 1798 roku w Kairze. 27 października 1856 roku uruchomiono połączenie kolejowe Leszno-Wrocław. Na mocy traktatu wersalskiego 17 stycznia 1920 roku Rydzyna znalazła się znowu w granicach odrodzonej Polski. 4 września 1939 roku wojska hitlerowskie wkroczyły do miasta po zaciętych walkach. Wojska 3 Armii 1 Frontu Białoruskiego wkroczyły do Rydzyny 29 stycznia 1945 roku, dzień później traktując zamek za siedzibę Hitlerjugend podpaliły go i nie pozwoliły miejscowej ludności podejmować działań gaśniczych. Teren oficyn zamkowych i zabudowy gospodarczej był zajęty przez Armię Czerwoną do czerwca 1946 roku.
CO WARTO ZOBACZYĆ?
• Zamek
• Wiatrak koźlak
• Kościół św. Stanisława
BIBLIOGRAFIA
• pl.wikipedia.org