9 grudnia 2019 roku
Około godziny 12 dotarłem autobusem do Miechowa. Tego dnia byla niedziela, więc nie mogłem zdobyć pamiątek z tego miasta. Urzekła mnie bazylika kolegiacka, bylem w środku i zrobiła na mnie wrażenie. Po zwiedeniu miasta zastanawiałem się, czy nie pojechać wcześniejszym autobusem do Wolbromia. Po pobycie krótkim w Wolbromiu w Miechowie musiałem dotrzeć do dworca PKP przy okazji zobaczyłem jeszcze dworzek drewniany „Zacisze”. W Miechowie wsiadłem do pociagu TLK i całą podróż przesiedziałem w miejscu wyznaczonym dla rowerów aż do stacji Gdańsk Oliwa.
Pod koniec tego samego miesiąca wraz rodzicami odwiedziliśmy to miasto, opowidziałem mamie, co zwiedziłem. Wstąpiliśmy do puntu informacji turystycznej, tamm zdobyłm kilka map i kupiłem sobie przypinkę. Potem jechaliśmy już prosto do Nowgo Targu.
HISTORIA: Miejscowość powstała w XII wieku i stanowiła posiadłość związaną z rodem Gryfitów Świebodziców, których herb Gryf stał się również herbem miasta Miechów. Za założyciela i pierwszego dziedzica historycy uznają krzyżowca Jaksę Gryfitę z Miechowa, który po udziale w wyprawach krzyżowych sprowadził tutaj z Jerozolimy kilku rycerzy z zakonu rycerskiego Bożogrobców oraz kilku kanoników reguły św. Augustyna sprawujących pieczę nad grobem Chrystusa, wystawiając im w swojej wsi bazylikę kolegiacką Grobu Bożego oraz klasztor w 1162 roku. Miejscowość uzyskała prawa miejskie w 1290 roku nadane na prawie niemieckim przez księcia wielkopolskiego i krakowskiego Przemysła II. Miechów dwukrotnie został najechany i złupiony w 1294 roku przez Bolesława I mazowieckiego w czasie rywalizacji książąt polskich o tron krakowski. W roku 1311 miejscowy klasztor najechał oddział węgierski na żołdzie Władysława I Łokietka, który usunął z niego Bożogrobców. Łokietek zwrócił go zakonnikom kilka lat później jednak w wyniku działań wojennych miejscowość straciła na jakiś czas prawa miejskie. Z czasem Miechów odzyskał prawa miejskie. Miasto ulegało licznym pożarom w latach 1344, 1379, 1506, 1595 oraz 1745, w wyniku których nie rozwinęło się w większą miejscowość W styczniu 1734 roku, w czasie wojny o sukcesję polską, doszło do bitwy pod Miechowem, w której siły polskie pokonały oddział saksoński. W wyniku trzeciego rozbioru Polski Miechów znalazł się w zaborze austriackim, zaś w 1807 roku wszedł w skład Księstwa Warszawskiego. Po utworzeniu Królestwa Kongresowego Miechów został stolicą obwodu i powiatu w województwie krakowskim z siedzibą w Kielcach. W lutym 1863 roku miejscowość objęta została walkami z wojskami rosyjskimi w czasie powstania styczniowego. W okolicy miała miejsce przegrana przez siły polskie bitwa pod Miechowem. Wojska rosyjskie podpaliły miasto w wyniku represji za poparcie powstania. W czasie zaboru rosyjskiego w centrum Miechowa, przy obecnym placu im. T. Kościuszki, powstała cerkiew prawosławna dla urzędników i żołnierzy rosyjskich. Po wycofaniu się Rosjan została ona rozebrana przez miejscową ludność. Na jej miejscu po II wojnie światowej wybudowano Pomnik Partyzantów Ziemi Miechowskiej. Po klęsce wojska polskiego w kampanii wrześniowej władze III Rzeszy utworzyły Generalne Gubernatorstwo, w granicach którego miasto znalazło się pod koniec 1939 roku jako siedziba niemieckiej administracji Kreis Miechów. Podczas okupacji hitlerowskiej, w marcu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 Żydów. W listopadzie 1942 roku większość została wywieziona do obozu zagłady Bełżcu i tam zamordowana.
CO WARTO ZOBACZYĆ?
- Zespół kościoła i klasztoru bożogrobców
- Kościół filialny pw. św. Krzyża
- Dworek drewniany
BIBLIOGRAFIA
* pl.wikipedia.org