5 maja 2019 roku
Ostatnim miastem, które zwiedziłem 5 maja 2019 roku, był Karczew. Trafiłem do tam z Kobyłki przez Warszawę i Otwock. W centrum miasta szukałem budynku byłego dworca kolei wąskotorowej. Zajęło mi to około 30 minut. Po tym czasie udało mi się znaleźć pozostałości po tym budynku. Po zrobieniu zdjęć zostało mi sporo czasu na zwiedzanie centrum miasteczka. Wróciłem autobusem do Warszawy, a stamtąd pojechałem pociągiem prosto do Gdańska.
HISTORIA: Dynamiczny rozwój Karczewa, który trwa przynajmniej od XV wieku zapewniło dogodne położenie nad Wisłą, gdzie krzyżowało się kilka szlaków handlowych. W połowie XVI wieku Karczew był własnością Franciszka i Jana Karczewskich, synów Marcina, wojskiego czerskiego, którego ojcem był Marcin, syn Wita z Dudy. Marzeniem braci Karczewskich było przekształcenie typowo rolniczo-rzemieślniczej osady w miasto. Dokonał tego, w sobotę, 21 kwietnia 1548 roku, król Polski Zygmunt I Stary. Wraz z uzyskaniem przez Karczew praw miejskich rozpoczął się okres jego bardzo szybkiego rozwoju. W końcu XVI wieku Karczew i okoliczne ziemie były podzielone pomiędzy rody Karczewskich. Stosunki między dwoma rodami nie układały się najlepiej, jednak wszelkie konflikty zakończyły się w 1605 roku. W 1663 lub 1667 roku Franciszek Jan Bieliński stał się właścicielem dóbr otwockich, w skład których wchodziło m.in. miasto Karczew. W latach 1700–1721 trwała III wojna północna, w której po jednej stronie stanęły Szwecja, Hetmańszczyzna i Imperium osmańskie, po drugiej zaś Dania, Saksonia, Rosja, Hanower i Rzeczpospolita. W 1703 roku w pobliżu Karczewa przeprawiły się przez Wisłę wojska saskie i skierowały na Warszawę. W tym samym roku, 26 lipca koło Karczewa 20-osobowy oddział szwedzki został zaatakowany przez tysiąc konnych Sasów. Franciszek III Bieliński był wielkim patriotą i dobroczyńcą, słynnym m.in. z bezinteresownego dostarczania do wygłodzonej podczas oblężenia Warszawy żywności. W 1784 roku został pisarzem wielkim koronnym, w 1794 roku wziął udział w insurekcji kościuszkowskiej jako generał-major, kwatermistrz dywizji Tadeusza Kościuszki, księcia Józefa Poniatowskiego i generała Józefa Zajączka. Na przełomie XVIII i XIX wieku ród Bielińskich okres swojej świetności miał już za sobą. Pałac w Otwocku Wielkim był od jakiegoś czasu opuszczony i popadał w ruinę, w 1809 roku przez bitwą pod Ostrówkiem stacjonowały tam wojska Księstwa Warszawskiego pod dowództwem Michała Sokolnickiego. Pałac kupił w 1828 roku Jan Jerzy Kurtz III. Prawa miejskie Karczew utracił w 1869 roku. W czasie II wojny światowej Karczew, którego mieszkańcy od lat specjalizowali się w przerobie i handlu mięsem, był głównym źródłem zapatrzenia Warszawy w mięso i wyroby mięsne. Podczas okupacji hitlerowskiej, 1 grudnia 1940 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. W lipcu 1941 w Karczewie utworzono obóz pracy dla ludności żydowskiej. Obóz został zlikwidowany w sierpniu 1943 roku. W 1958 roku Karczew zyskał status osiedla, w 1959 roku ponownie otrzymał status miasta.
CO WARTO ZOBACZYĆ?
- Kościół świętego Wita
- Cmentarz żydowski
CZY WIESZ, ŻE…
- W latach dziewięćdziesiątych XX wieku znajdowała się w mieście montownia samochodów marki Mercedes
BIBLIOGRAFIA
- wikipedia.org