BUK

 

7 lutego 2020 roku

7 lutego 2020 roku w Buku byłem tylko na chwilę. Tam pomogłem chłopakowi dostać się do Nowej Soli, ponieważ nie wiedział, że w nowym Tomyślu doszło do tragedii. Wsiedliśmy razem do tego samego pociągu – on dotarł do Nowej Soli, ja wysiadłem w Opalenicy. 5 sierpnia 2023 roku byłem w centrum miasta – dotarłem tam samochodem po 30 minutach spędzonych w miasteczku pojechałem dalej autem do Opalenicy.

 

HISTORIA: Miasto ma metrykę średniowieczną i jest notowane od XIII wieku. W 1289 roku Buk uzyskał prawa miejskie na prawie magdeburskim.  Do lokacji miasta doszło zapewne wcześniej – jeszcze przed nadaniem miasta, kaplicy i wsi w 1257 roku. Rozkwit Buku przypada na XV i XVI wiek. W 1502 miejscowość całkowicie się spaliła w pożarze w wyniku czego wikariusz biskupa poznańskiego zwolnił mieszkańców Buku od wszelkich ciężarów podatkowych na 15 lat. Po II rozbiorze Polski w 1793 Buk wraz z całą Wielkopolską wszedł w skład Prus Południowych w zaborze pruskim. Ze względu na aktywny udział bukowian w powstaniu wielkopolskim jakie odbyło się w czasie Wiosny Ludów (kosynierzy bukowscy) siedzibę powiatu przeniesiono do Nowego Tomyśla. Pożar 8 czerwca 1858 roku strawił niemalże cały rynek wraz z ratuszem i przyległe ulice. Do Polski powrócił Buk w listopadzie 1918 roku. Po rozpoczęciu II wojny światowej wojska niemieckie zajęły Buk 10 września 1939 roku. Tuż przed wejściem wojsk radzieckich 26 stycznia 1945 roku Niemcy podpalili kościół farny wraz z „cudownym” obrazem Matki Boskiej Literackiej.

 

CO WARTO ZOBACZYĆ?

  • Kościół pw. św. Stanisława Biskupa
  • Kościół pw. Świętego Krzyża
  • Plac Reszki
  • Plac Przemysława
  • Synagoga

 

BIBLIOGRAFIA

  • wikipedia.org

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *