BOCHNIA

22 grudnia 2020 roku

Około godziny dziewiątej rano 22 grudnia 2020 roku dotarłem do stacji Bochnia. Spacerując po mieście, wysłałem życzenia świąteczne do mojego brata z Wrocławia. Przedtem sfotografowałem dworzec i poszedłem w kierunku zabytkowej kopalni soli.  Mijając kopalnię soli, uznałem, że trzeba kupić pocztówki z tego miasta. Podczas przechadzki mogłem zobaczyć rynek w remoncie, a także próbowałem dostać się do lapidarium.  Warto było się przejść po mieście, w którym ostatni raz byłem tam przed moim przyjazdem w 2008 roku.  Około godziny 11 wsiadłem do pociągu REGIO i pojechałem dalej do Brzeska.

 

HISTORIA:  Bochnia należy do najstarszych miast Małopolski. Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych pochodzi z 1198 roku – Patriarcha Jerozolimy Aymar w piśmie potwierdził darowanie przez rycerza Mikora Gryfitę soli z Bochni klasztorowi Bożogrobców w Miechowie. Była to sól warzona, uzyskiwana z okolicznych źródeł solankowych.  Odkrycie soli kamiennej w 1248 i powstanie Żupy bocheńskiej, doprowadziły 27 lutego 1253 roku do nadania Bochni praw miejskich przez Bolesława Wstydliwego. Osadę nazwano Bochnią. W dokumencie lokacyjnym wymieniono także niemiecką nazwę – Saltzberg, czyli Solna Góra. Z Bochnią wiąże się legenda o pierścieniu świętej Kingi. W XIV wieku nastąpił dalszy wzrost, głównie za sprawą króla Kazimierza Wielkiego. W drugiej połowie XVI wieku rozpoczął się zmierzch świetności miasta. Rabunkowa gospodarka złóż solnych, a także pożar w 1561 roku doprowadziły do powolnego upadku miasta. Pewna poprawa nastąpiła w okresie administrowania kopalnią przez rodzinę Wielopolskich. W XVII wieku Bochnia – podobnie jak większość miast polskich – doznała szeregu klęsk. Wielka epidemia morowego powietrza, potop szwedzki, pożogi i zniszczenia urządzeń górniczych. W XVIII wieku postępował upadek miasta. Dotknęły je dwa pożary – w 1709 i 1751 roku. Podczas wojny północnej, w 1702 roku miasto i okolice były terenem starć Augusta II Mocnego z Karolem XII, popierającym Stanisława Leszczyńskiego. W 1768 miasto zajęły oddziały konfederacji barskiej, a w 1772 roku wojska rosyjskie, by w końcu w wyniku I rozbioru trafić pod okupację austriacką. Po okresie klęsk miasto powoli się odradzało.  Okres wojen światowych był czasem walki mieszkańców miasta o wyzwolenie i w obronie Rzeczypospolitej. Podczas I wojny światowej Bochnia znalazła się w obszarze zmagań Austro-Węgier z Imperium Rosyjskim, a podczas drugiej – nazistowskiej III Rzeszy z sowiecką Rosją.  31 października 1918 roku major Jerzy Dobrodzicki rozpoczął formowanie w Bochni pułku piechoty, na bazie batalionu zapasowego austriackiego 32 Pułku Obrony Krajowej. Następnie oddział ten został przemianowany na 2 Pułk Strzelców Podhalańskich. 6 i 7 września 1939 roku w obronie miasta walczyły 10 Brygada Kawalerii, 21 Dywizja Piechoty Górskiej oraz 1 Brygada Górska. W 1939 roku w Bochni dokonano jednej z pierwszych masowych egzekucji w okupowanej przez III Rzeszę Polsce. Niemcy rozstrzelali wówczas 52 osoby w odwecie za zabicie dwóch policjantów niemieckich. W czasie II wojny światowej w Bochni utworzono, a następnie w 1943 roku poddano likwidacji getto dla ludności pochodzenia żydowskiego. Rotmistrz Witold Pilecki po ucieczce z obozu Auschwitz-Birkenau w kwietniu 1943 roku ukrywał się krótko w Bochni. Miasto zostało zdobyte 21 stycznia 1945 roku przez żołnierzy 106 Korpusu Strzeleckiego z 60 Armii i oddziały 38 Armii.

 

CO WARTO ZOBACZYĆ?

  • Kopalnia soli
  • Bazylika kolegiacka pw. św. Mikołaja
  • Dawny klasztor dominikanów, obecnie muzeum
  • Lapidarium

CZY WIESZ, ŻE…

  • W 2013 roku Kopalnia soli w Bochni wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

 

BIBLIOGRAFIA

 

  • wikipedia.org

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *