BIAŁA RAWSKA

26 listopada 2019 roku

Około godziny piętnastej 26 listopada 2019 roku przyjechałem busem do Białej Rawskiej, ostatniego punktu mojej wyprawy. Zaczynało powoli zmierzchać, musiałem działać szybko. Po sfotografowaniu kościoła św. Wojciecha oraz stacji kolei wąskotorowej (nie myślałem, że jeszcze pociągi tu docierają) szukałem schronienia przed zimnem, bo do autobusu do Skierniewic miałem jeszcze ponad godzinę. Poszedłem do Biblioteki Miejskiej. Tam wypożyczyłem książkę dotyczącą okolic Rawy Mazowieckiej. Schowałem się w kanciapie i spokojnie czytałem dzieje byłego województwa rawskiego. W sąsiednim pomieszczeniu odbywały się warsztaty fotograficzne. Trochę podsłuchiwałem, o czym na tych zajęciach mówią. Usłyszałem takie stwierdzenie: ” Czy ktoś z Was dużo fotografuje? Mam nadzieję, że wśród nas ktoś będzie słynnym fotografem albo dokona czegoś wielkiego…”. Nie chciałem dołączyć do tego spotkania, nie chciałem się ujawnić ze swoim hobby. Oddałem książkę, pożegnałem się paniami bibliotekarkami i pojechałem autobusem do Skierniewic, a stamtąd pociągiem do Gdańska.

 

HISTORIA: Od XIV do XVI wieku Biała należała do biskupów chełmskich. W okresie tym miejscowość przeżywała swój okres świetności. W czasie potopu szwedzkiego miasto zostało całkowicie zniszczone. W maju 1794 roku w pobliżu Białej Henryk Dąbrowski – późniejszy twórca Legionów polskich we Włoszech, bohater hymnu narodowego, stoczył niewielką, zwycięską bitwę z wojskami rosyjskimi. Mimo stopniowego rozwoju, w 1870 roku Biała Rawska, tak jak wiele innych polskich miasteczek utraciła prawa miejskie. Odzyskała je dopiero w 1925 roku. Jesienią 1941 roku Niemcy utworzyli w Białej Rawskiej getto dla ludności żydowskiej. Przebywało w nim około 4 000 Żydów z Białej Rawskiej. Getto zostało zlikwidowane 28 października 1942 roku, a jego mieszkańcy wywiezieni i zamordowani w obozie zagłady w Treblince. Miasto zostało zajęte przez żołnierzy Armii Czerwonej 17 stycznia 1945 roku.

 

CO WARTO ZOBACZYĆ?

 

CZY WIESZ, ŻE…

 

  • W Białej Rawskiej urodził się Mariusz Pudzianowski.

 

BIBLIOGRAFIA

 

* pl.wikipedia.org

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *