3 września 2023 roku
Aleksandrów Łódzki leży na obszarze dawnej ziemi łęczyckiej. Wcześniej na miejscu obecnego miasteczka leżała wieś Brużyca Wielka, która w 1815 roku dała początek grodu. W 1820 roku Rajmund Rembieliński nazwał Aleksandrów Łódzki „jednym z lepszych w Polsce miasteczek”. Dziedzic Rafał Bratoszewski nadał swemu miasteczku nazwę ku czci ówcześnie panującego cesarza Rosji i króla Polski – Aleksandra I, co pomogło w uzyskaniu dla niego w 1822 roku praw miejskich. W 1824 roku właścicielami miasta została rodzina Kossowskich herbu Dołęga. Po 1832 roku miasteczko zaczęło gospodarczo podupadać, nie wytrzymując konkurencji sąsiednich ośrodków włókienniczych – Łodzi, Zgierza i Pabianic. Pod koniec XIX i w początkach XX wieku powstały w Aleksandrowie Łódzkim liczne zakłady dziewiarskie, przez co uznawany jest za kolebkę polskiego przemysłu pończoszniczego i przezywany przez mieszkańców nazwą „Skarpetkowo”, niekiedy określany też jako „Miasto Tkaczy”. W 1870 roku decyzją władz rosyjskich Aleksandrów Łódzki utracił prawa miejskie. Przywrócone zostały one przez władze polskie w 1924 roku. W 1910 roku Aleksandrów Łódzki uzyskał elektryczne połączenie tramwajowe z Łodzią, które zostało zlikwidowane w 1991 roku. W czasie okupacji niemieckiej znalazł się na ziemiach wcielonych do III Rzeszy w Kraju Warty, otrzymując najpierw nazwę Alexanderhof w 1939 roku a później Wirkheim w 1943 roku. W latach 1945–1948 wysiedlono za Odrę prawie całą niemiecką społeczność Aleksandrowa Łódzkiego.
CO WARTO ZOBACZYĆ?
- Kościół parafialny rzymskokatolicki pw. św. Rafała i Michała Archaniołów
- Dawny kościół ewangelicko-augsburski obecnie bezwyznaniowy pw. św. Stanisława Kostki
- Rynek z ratuszem
BIBLIOGRAFIA
- pl.wikipedia.org