6 marca 2022 roku
Pierwsze wzmianki o Opatowcu pochodzą z XI wieku. W 1085 roku Judyta, żona Władysława Hermana nadała wieś opactwu benedyktynów z Tyńca. W 1271 roku książę Bolesław Wstydliwy nadał osadzie prawa miejskie na prośbę opata Modliboga. W 1283 roku opat tyniecki Tomasz założył tu klasztor dominikanów. W 1341 roku król Kazimierz Wielki nadał miastu prawo do jarmarku. W 1474 roku odbył się tu zjazd szlachty małopolskiej dla ogłoszenia pospolitego ruszenia, na wypadek wojny z Maciejem węgierskim. Z miasta tego pochodził Marek z Opatowca – poeta i wykładowca Akademii Krakowskiej. W 1500 roku w Opatowcu, przy kościele parafialnym, biskup krakowski Fryderyk założył bractwo literackie, skupiające mężczyzn umiejących czytać. Miasto podupadło w XVII wieku po najeździe szwedzkim. Zniszczony przez Szwedów Opatowiec w 1673 roku miał zaledwie 241 mieszkańców. W 1772 roku, kiedy po I rozbiorze Polski opactwo w Tyńcu znalazło się w zaborze austriackim, Opatowiec przeszedł na własność rządu. W 1869 roku Opatowiec utracił prawa miejskie. Osada uległa znacznym zniszczeniom w trakcie I wojny światowej i ponownie, dwukrotnie w czasie II wojny światowej. W 1939 roku Opatowiec został spalony. 8 września 1939 roku żołnierze Wehrmachtu rozstrzelali tutaj 45 polskich jeńców. 1 stycznia 2019 roku Opatowiec odzyskał prawa miejskie, stając się z 338 mieszkańcami najmniejszym miastem Polski.
CO WARTO ZOBACZYĆ?
- Kościół pw. św. Jakuba Starszego Apostoła
- Cmentarz wojenny z I wojny światowej
BIBLIOGRAFIA
- pl.wikipedia.org