9 lipca 2023 r.
Dziś przedstawię krótką historię miasteczka w województwie wielkopolskim na Pojezierzu Kujawskim. Przedecz był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego, położony w II połowie XVI wieku w powiecie przedeckim województwa brzeskokujawskiego.
HISTORIA: Początki Przedcza wiążą się z istniejącym od XI wieku opactwem benedyktyńskim Marii Panny przy grodzie w Łęczycy, którego własnością było m.in. tereny wokół Jeziora Przedeckiego. Opactwo to upadło przed rokiem 1136. Pierwszym zapiskiem historycznym wzmiankującym nazwę Przedecz jest bulla papieża Innocentego II z 1136 roku. Przedecz został zdobyty wiosną 1329 r. przez komtura krzyżackiego Ottona von Lauterberga. Ponownie Krzyżacy zdobyli gród w 1332 roku i okupowali go wraz z całymi Kujawami przez jedenaście lat. Król Kazimierz Wielki odzyskał Kujawy z Przedczem w 1343 roku, na mocy traktatu pokojowego w Kaliszu. W roku 1347 tereny wokół Przedcza przejął Kazimierz Wielki, nabywając je poprzez zamianę dóbr z arcybiskupem Jarosławem Bogorią ze Skotnik. Około 1350 roku król polecił zbudować w Przedczu murowany zamek. Nie zachował się królewski dokument lokacyjny, na mocy którego powołano do życia miasto, ale wzmiankowano je po raz pierwszy w styczniu 1363 roku. W 1383 roku Przedecz w czasie wojny domowej po śmierci króla Ludwika Węgierskiego opanował bez walki książę mazowiecki Siemowit IV i nadał go swojemu stronnikowi Bartoszowi z Wezenburga. W 1398 roku zamek i miasto wykupił król Władysław Jagiełło. Miasto zostało zniszczone i spalone w okresie potopu szwedzkiego. Po drugim rozbiorze Polski Przedecz przeszedł pod władanie Prus jako część Prus Południowych. W latach 1807–1815 miasto leżało w granicach Księstwa Warszawskiego, a od 1815 r. Królestwa Polskiego. Do wybuchu powstania listopadowego silny ośrodek sukiennictwa i włókiennictwa. Prawa miejskie odebrano mu w 1867 roku, przywrócono w 1919 r. Od kilku lat w mieście organizowany jest tradycyjny kujawski konkurs sypania wzorów z piasku.
CO WARTO ZOBACZYĆ?
- Zamek
- Jatki miejskie
- Ratusz
- Kościół ewangelicki
- Kościół Świętej Rodziny
BIBLIOGRAFIA
- pl.wikipedia.org