WIĘCBORK

12 stycznia 2018 roku

12 stycznia 2018 roku ostatnie miasto, które zwiedziłem to Więcbork. W nim spędziłem najmniej czasu. Najpierw zwiedziłem dworzec PKP, próbowałem zrobić zdjęcia, nie przeszkadzając remontującym dom budowlańców. Następnie poszedłem na rynek – tam zrobiłem mały spacer po głównej części miasta. Robiło się coraz zimniej, dlatego powoli zmierzałem w kierunku przystanku PKS. Tam spotkałem Rosjanina, który zapytał się mnie, o której jedzie autobus do Chojnic. Jechałem potem z Rosjaninem tym samym autobusem i stwierdził, że dobrze mówię po rosyjsku. Chwilę po dotarciu do Chojnic pojechałem pociągiem z powrotem do Gdańska.

HISTORIA: We wczesnym średniowieczu od VII wieku Więcbork istniał jako umocniony gród. W  1087 roku nadano herb miejski dla ówczesnego właściciel Więcborka Przesława Grzymała herbu Grzymała. W 1383 roku padła pierwsza wzmianka o mieście Wanszowna w kronice Janka z Czarnkowa. Informuje ona, iż miasto będące własnością Markusza z Pamperzyna zostało najechane i spalone przez Grzymalitę Domarata z Pierzchna, kasztelana poznańskiego i starostę generalnego wielkopolski. Znany zapis obecnej nazwy miasteczka pochodzi z 1405 roku. Od średniowiecza miasto było własnością szlachecką w posiadaniu, kolejno, rodu Grzymalitów, Peperzyńskich, Więcborskich, Zebrzydowskich, Garczyńskich, Smoczewskich i Potulickich. 16 października 1732 roku król Polski August II Mocny powołuje do życia dla hr. Regimiana Potulickiego Bractwo Strzeleckie w Więcborku. W 1772 roku w wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej miasto przeszło pod władzę Prus. W 1807 roku Więcbork został włączony przez Napoleona Bonaparte do Wielkiego Księstwa Warszawskiego. Po upadku Księstwa Warszawskiego Więcbork wraca do Prus. W 1830 roku miasto spłonęło w wyniku wielkiego pożaru. 1 października 1894 roku oddano do użytku przechodzącą przez Więcbork linię kolejową z Nakła nad Notecią do Chojnic. W trakcie II wojny światowej w zamku Rządu i Prezydenta II RP w Runowie k. Więcborka rezydował Hermann Göring. 31 grudnia 1988 roku został spalony sowiecki pomnik wdzięczności na więcborskim Placu Zwycięstwa przez działaczy antykomunistycznych w PRL Solidarności i Federacji Młodzieży Walczącej.

CO WARTO ZOBACZYĆ?

  • kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza
  • Kościół ewangelicki z XIX przy ul. Rybackiej
  • Fundamenty i fragmenty więcborskiego zamku Zebrzydowskich z 1556 przy ul. Potulickich i Powstańców Wlkp.
  • Pozostałości po dworku Potulickich
  • Tereny i pozostałości ziemskie po zamku Grzymalitów
  • Wzgórze Świętej Katarzyny w Więcborku

BIBLIOGRAFIA

  • pl.wikipedia.org

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *