5 lutego 2018 r.
5 lutego 2018 roku rozpocząłem kolejną wyprawę tym razem na Kujawy i do Kutna. Pierwszy przystankiem był Aleksandrów Kujawski. W samym miasteczku byłem krótko – zobaczyłem paskudnie wyglądający dworzec PKP, a potem spacerowałem placu koło dworca PKP. Chciałem także wstąpić na chwilę do Kościół Przemienienia Pańskiego, ale był zamknięty. W Aleksandrowie czekałem na autobus do Ciechocinka, a po zwiedzeniu Ciechocinka pojechałem dalej w kierunku Nieszawy oraz Włocławka.
HISTORIA: Pierwotnie Aleksandrów Kujawski nazywał się Aleksandrowo a jego nazwa pochodzi od imienia Aleksandra Sumińskiego herbu Leszczyc. Intensywny rozwój rozpoczął się wraz z podjęciem decyzji budowy kolei żelaznej Warszawsko-Bydgoskiej i wytyczeniu w pobliżu wsi miejsca pod budowę dworca granicznego. W grudniu 1862 roku oddano do użytku dworzec kolejowy. Podczas I wojny światowej większość urzędników rosyjskich i ich rodzin opuściła Aleksandrów przed wkroczeniem wojsk niemieckich. W związku z istnieniem dużej liczby osad o tej samej nazwie dla uniknięcia nieporozumień w komunikacji kolejowej i telegraficznej do nazwy dodawano przymiotnik „pograniczny”. W ten sposób powstała oboczność „Aleksandrów pograniczny”. W 1916 roku w kręgu osób miejscowej Rady Opiekuńczej postanowiono dodać do nazwy przymiotnik „Kujawski”. 4 lutego 1919 roku Aleksandrów Kujawski otrzymał prawa miejskie. W latach 1920–1921 w mieście istniał obóz internowania przeznaczony dla byłych żołnierzy Armii Czynnej Ukraińskiej Republiki Ludowej. W grudniu 1939 roku Niemcy wysiedlili około 500 Żydów. Większość trafiła do Warszawy. Kolejne wywózki nastąpiły w marcu 1940 roku do Łyszkowic w pow. Łowicz, do Grójca i do Siedlec. Następnie zostali zgładzeni w ramach planu likwidacji warszawskiego getta. Żydów wysiedlono z Aleksandrowa 21 kwietnia 1942 roku do obozu Kulmhof w Chełmnie nad Nerem. Podczas okupacji niemieckiej, w latach 1943–1945, miasto nosiło nazwę Weichselstädt. Wiosną 1945 roku na terenie żwirowni „Halinowo” oraz w okolicy „Młyna Parowego” zabito prawdopodobnie ok. 100 Niemców. Miasto zostało zdobyte 22 stycznia 1945 roku przez oddziały 125 korpusu I Frontu Białoruskiego.
CO WARTO ZOBACZYĆ?
- kościół parafii pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego
- cmentarz wojenny
- zespół pałacowy rodziny Trojanowskich
- Ukraiński cmentarz wojskowy
BIBLIOGRAFIA
- pl.wikipedia.org