19 grudnia 2021 roku
19 grudnia 2021 roku około godziny dziewiętnastej dotarłem pociągiem ze Ścinawy do Kąt Wrocławskich z przesiadką we Wrocławiu. W Kątach spędziłem około godziny. Na rynku przedzwoniłem do mojego brata, czy mogę się z nim spotkać na chwilę. Około godziny dwudziestej pojechałem z Kąt do Wrocławia do Leśnicy. Spędziłem z rodziną 3 godziny, a potem pojechałem na dworzec autobusowy, a stamtąd nocą pojechałem do Turka przez Poznań i Konin.
HISTORIA: We wczesnym średniowieczu był to teren zajęty przez plemię Ślężan. Historia Kątów Wrocławskich sięga 1297 roku, kiedy to Bolko I Surowy nadał prawo założenia miasta na prawie średzkim. Już rok później kroniki potwierdzają istnienie miasta o nazwie Kant. W 1302 ROKU wymieniają istnienie w Kant parafii pw. św. Piotra i Pawła oraz obecność w nim wójta dziedzicznego Gerharda. W pierwszych latach istnienia miasto należało do księstwa wrocławskiego, a dopiero później uzyskało suwerenność. W 1322 roku Kant (Kanth) przypadło jako posag Elżbiecie, córce Henryka VI Dobrego, która poślubiła Konrada Oleśnickiego, którego działania zmierzały w kierunku wzmocnienia kontaktów z Czechami. W 1329 roku miasto znalazło się w granicach księstwa świdnicko-jaworskiego, a następnie księstwa ziębickiego. W 1339 roku książę Bolko II Mały sprzedał miasto Konradowi II Oleśnickiemu. W 1419 roku Konrad IV Starszy w zamian za pożyczkę, zastawił miasto biskupstwu wrocławskiemu. Ponieważ pożyczka nie została spłacona, Kąty stały się własnością diecezji wrocławskiej. W połowie XV wieku podczas najazdu husytów miasto zostało częściowo zniszczone, zniszczeniu uległy również dotychczasowe mury miejskie. W 1475 roku miasto spustoszył wielki pożar. W 1419 roku Konrad IV Starszy w zamian za pożyczkę, zastawił miasto biskupstwu wrocławskiemu. Ponieważ pożyczka nie została spłacona, Kąty stały się własnością diecezji wrocławskiej. W połowie XV wieku podczas najazdu husytów miasto zostało częściowo zniszczone, zniszczeniu uległy również dotychczasowe mury miejskie. W 1475 roku miasto spustoszył wielki pożar. Od 1942 do 1945 roku w mieście znajdował się liczący około 2000 osób obóz jeniecki dla Rosjan, którzy pracowali w okolicznych zakładach przemysłowych i w rolnictwie. 10 i 11 lutego 1945 roku żołnierze 7 samodzielnego korpusu zmechanizowanego gwardii I Frontu Ukraińskiego stoczyli zacięte walki o zajęcie miasta.
CO WARTO ZOBACZYĆ?
- Kościół parafialny pw. św. Apostołów Piotra i Pawła
- Mury obronne-miejskie,
- Dawny kościół ewangelicki pw. św. Elżbiety
BIBLIOGRAFIA
- wikipedia.org